کپی همه سوالات

نسبت ترکیب بدن (چربی، عضله، استخوان) تنها در بیماری، چاقی و سوء تغذیه تغییر می کند.

معیار بررسی سارکوپنی FFM می باشد.

تن سنجی (Anthropometry) و BIA از روش_­های بررسی ترکیب بدن هستند که در بالین نیز می­توان از آن­ها استفاده کرد.

در بررسی وضعیت تغذیه محیط دور شکم ارزش تشخیصی قابل قبولی دارد.

از میان پارامتر‌های BIA، Phase angle ارتباط قابل قبولی با وضعیت تغذیه ای و میزان عضله بدن دارد.

یکی از نکات منفی استفاده از DXA تماس فرد با اشعه است.

بررسی ترکیب بدن از اجزای غربالگری تغذیه¬ای (nutritional screening) می‌باشد.

در روش تخمین ترکیب بدن بر اساس چین پوستی از اصل تناسب چربی زیر جلدی با چربی کل بدن استفاده می‌شود.

بهترین معیار برای بررسی سو تغذیه کودکان زداسکور وزن به قد است.

– کودک با سوه تغذیه حاد و شدید  با حال عمومی خوب نیاز به بستری دارد.

یکی از اورژانس های پزشکی در سو تغذیه حاد و شدید هیپوگلیسمی است.

شایعترین علت مرگ و میر کودکان با سو تغذیه شدید، عفونت است.

در فاز اولیه درمان سوتغذیه حاد و شدید بایستی کالری دریافتی بسیار افزایش یابد.

هیپرناترمی و هیپومنیزیمی از اختلالات شایع بیوشیمیایی در سوتغذیه است.

در فاز اولیه درمان سوتغذیه حاد و شدید درمان کم خونی فقر آهن انجام می‌شود.

کودک با سوتغذیه حاد و شدید و کاهش اشتها نیاز به بستری دارد.

هیپرکالمی از اختلالات شایع در کودکان با سوتغذیه حاد و شدید است.

وجود ادم دو طرفه یکی از معیارهای تشخیص سوتغذیه حاد و شدید است.

1. سطح سرمی هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1C) در محدوده ۴-۵.۷ نشان از وضعیت پره دیابتیک دارد؟

مکمل یاری با امگا ۳ به میزان ۴۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی گرم در روز و ویتامین E به میزان ۴۰۰ واحد در روز به مدت ۶ تا ۱۲ هفته می تواند موجب کاهش گلوکز سرم شود.

1. در مدیریت تغذیه ای دیابت، مقدار کلی کربوهیدرات بسیار مهم تر از نوع کربوهیدرات مصرفی در طی روز است.

1. کنترل میزان مصرف نمک و چربی در بیمار مبتلا به دیابت اهمیت چندانی ندارد.

1. در زمان ورزش، فرد دیابتیک باید حتما به علائم سردرد و حالت تهوع توجه داشته باشد.

1. بیمار دیابتیک باید در حین ورزش هر نیم ساعت، ۵ گرم کربوهیدرات استفاده کند.

1. وعده های صبحانه، نهار و قبل خواب شب، به ترتیب باید حاوی ۱۵%، ۲۳% و ۱۵% کربوهیدرات باشند.

1. کاهش کالری روزانه در مادر باردار مبتلا به دیابت بارداری توصیه نمی شود.

مصرف بیسکوییت ها و نوشابه های رژیمی در بیمار مبتلا به دیابت آزاد است.

1. مصرف کلسیم و ویتامین دی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت می تواند به کنترل گلوکز سرم کمک کند.

چاقی بیشترین تاثیر را در ایجاد سندرم متابولیک در کودکان دارد.

یکی از روش های پیشگیری اولیه از بیماریهای قلبی عروقی توصیه ها در سطح جامعه است.

غربال گری چربی خون در سطح پیشگیری اولیه در سنین ۹-۱۱ سال و ۱۷-۲۱ سال  بهتر است انجام شود.

هدف از کاهش وزن در درمان سندرم متابولیک در کودکان رسیدن به وزن ایده ال است.

مصرف اسید های چرب اشباع کمتر از ۷%  برای بهبود سلامت قبلی- عروقی توصیه می شود.

روند آترواسکلروز از بزرگسالی شروع می شود.

در توصیه های تغذیه ای در پیشگیری از عوارض قلبی عروقی مصرف کلسترول کمتر از ۳۰۰میلی گرم روزانه است.

رژیم غذایی DASH به عنوان رژیم غذایی مناسب در بیماران با هیپر لیپیدمی توصیه می شود.

کاهش وزن در حدود ۵ تا ۱۰% وزن فعلی در بهبود سندرم متابولیک موثر است.

در کودکان با ریسک بالا(High Risk) توصیه می شود که LDL در حد کمتر از ۱۰۰ Mg/Dl نگه داشته شود.

1. یکی از روش های معمول و نسبتا کم هزینه برای افزایش دریافت غذایی، “غنی سازی” یا “Fortification” است.

غذای معمول بیمارستانی نباید بیشتر از ۱۵ گرم فیبر داشته باشد.

مکمل های تغذیه ای دهانی (Oral Nutritional Support) موجب افزایش دریافت انرژی و پروتئین در بیمار شده و خطر عوارض، طول مدت بستری در بیمارستان و مرگ و میر را کاهش می بخشد.

مکمل های تغذیه ای دهانی (Oral Nutritional Support)، هزینه-اثربخش نمی باشند.

گلوتامین، امگا۳ و آرژنین و نوکلئوتیدها، در فرمولاهای تقویت ایمنی (Immune-enhancing formula) استفاده می شوند.

پس از تجویز مکمل های تغذیه ای دهانی، نیازی با پایش و مشاوره تغذیه برای بیمار نمی باشد.

فرمولاهای با انرژی نرمال، می تواندد ۱.۲-۰.۹ کیلوکالری به ازای هر کیلو وزن، انرژی تولید کنند.

فرمولاهای با آمینواسیدهای آزاد نسبت به فرمولاهای بر پایه دی پپتید و الیگوپپتید، جذب گوارشی بالاتری دارند.

فرمولاهای کامل تغذیه ای (Nutritionally Complete Formula) باید در ۱۵۰۰ کیلوکالری، بتواند ۱۰۰ درصد نیازهای تغذیه ای میکرونوترینت ها را برای بیمار تامین نماید.

تمام فرمولاهای استاندارد، حاوی پروتئین کامل (Whole intact formula) هستند.

تغذیه از طریق لوله های بینی-معده ای یا بینی-روده ای یک روش بدون نیاز به جراحی است و زمانی مد نظر قرار میگیرد که معمولا مدت زمان انجام تغذیه ای روده ای کوتاه مدت یا به مدت نامعلوم میباشد.

از موارد موارد منع مصرف برای استفاده از سیستم های PEG/PEJ اختلالات انعقادی شدید (prothrombin time < 50%, PTT > 50 s, platelets < 50,000/mm3)، آسیب اندام‌های درونی (مانند کبد، کولون)، کارسینوماتوز صفاقی ، آسیت شدید، پریتونیت، بی‌اشتهایی عصبی و روان پریشی شدید هستند.

امکان آسپیراسیون مجاری تنفسی در بیمارانی که روش تغذیه از طریق بینی دارند به دلیل عدم توانایی درمراقبت از مجاری تنفسی یا اشتباه در قرار دهی لوله توسط متخصص نزدیک به صفر است.

روش بینی-معدوی معمولا در بیمارانی بدون ریسک اسپیراسیون صورت میگیرد و لوله گذاری ژژنوم فقط در ۳۰ درصد موارد صورت میگیرد

تغذیه از طریق بینی میتواند در بیمارانی که برای مدت طولانی به تغذیه روده ای نیاز دارند (حداقل ۴ تا ۶ هفته) مورد استفاده قرار گیرد

تغذیه از طریق گاستروستومی آندوسکوپی از راه پوست (PEG) میتواند از سه روش کلی push، pull و introducer صورت بپذیرد

خونریزی (۰.۶ تا ۱.۲%)، عفونت (تا ۳۰%)، نشت داخل صفاقی، سوراخ شدن روده کوچک / روده بزرگ / لوب کبد چپ و حرکت “Buried bumper” داخلی به دیواره ابدومینال گاستریک از عوارض روش گاستروستومی آندوسکوپی از راه پوست (PEG) میباشد.

تغذیه بولوس (۲۰۰-۳۰۰ میلی لیتر، ۶-۸ بار در روز) ممکن است در بیماران با خطر آسپیراسیون پایین مناسب باشد.

عوامل Pro-kinetic مانند متوکلوپرامید یا دومپریدون (دوزهای ۴۰ یا ۸۰ میلی گرم در روز) تخلیه معده را تحریک می کنند و اغلب برای بهبود رفلاکس گاستریک استفاده می شوند

کهیر و آنژیوادم به دنبال مصرف مواد غذایی به دلیل واکنش های مربوط به IgE می باشد.

رعایت بهداشت ،زایمان طبیعی،مصرف مواد غذایی بدون مواد نگهدارنده همگی از عواملی هستند که منجر به کاهش ریسک آلرژی های غذایی می شوند.

در آلرژی به پروتئین شیر گاو عمدتا در بیماران با علائم Non IgE Mediated تا یکسالگی تحمل به پروتئین شیرگاو ایجاد می شود.

در صورت بروز علائم کوارشی به دنبال شیر گاو بعد از حذف یک هفته می توان انتظارداشت بهبودی علائم ایجاد شود.

در بیماران با CMA و علائم IgE mediated می توان از شیر خشک سویا در سن زیر ۶ ماه استفاده کرد.

تغذیه با شیر مادر بهترین و قطعی ترین روش در پیشگیری از آلرژی به مواد غذایی است.

بهترین زمان برای پیشگیری از آلرژی به بادام زمینی توصیه به مصرف آن بین ۴ تا ۱۱ ماهگی است

روش DBPCFC روش مناسبی جهت ارزیابی آلرژی های غذایی و درمان آن است.

در کودکان با آلرژی غذایی می توان از شیر خشک ها Partial hydrolyzed برای درمان بهتره جست.

در صورتیکه برای کودک با آلرژی غذایی شیر خشک های Extensive Hydrolyzed شروع شده و پاسخ به درمان نداشته ایم می توانیم از انواع بر پایه Amino Acid  استفاده کنیم.

حمایت تغذیه ای در پانکراتیت حاد و مزمن مشابه است و کمبودهای تغذیه ای ممکن است در هر دو رخ دهد

سوءتغذیه در ۵۰ تا ۸۰ درصد از الکلی‌های مزمن وجود دارد و الکل یکی از عوامل اتیولوژیک اصلی در مردان مبتلا به پانکراتیت حاد (۳۰ تا ۴۰ درصد) است.

میزان متابولیسم پایه به دلیل استرس التهابی و درد در بیماران پانکراتیت افزایش می‌یابد که منجر به افزایش نیاز به مصرف انرژی می‌شود. همچنین بالانس منفی نیتروژن به اندازه ۲۰-۴۰ گرم در روز ممکن است رخ دهد که همراه با پیامدهای نامطلوب برای بیمار نمیباشد

درد در اغلب بیماران مبتلا به پانکراتیت مشاهده می شود و به نظر می رسد با عوامل متعددی مانند نوروپاتی، افزایش فشار داخل مجاری و پارانشیمی، ایسکمی پانکراس و التهاب مرتبط باشد.

محلول هارتمن یا محلول رینگر لاکتات باید با سرعت اولیه ۲-۱ لیتر در ساعت داده شود تا برون ده ادراری ۵۰-۱۵۰ میلی لیتر در ساعت حفظ شود.

برای تغذیه روده ای یا وردیدی در بیماران پانکراتیت حاد، ۲۵-۳۵ کیلو کالری بر کیلوگرم، پروتئین ۱.۲-۱.۵ گرم بر کیلوگرم، ۳-۶ گرم بر کیلوگرم کربوهیدرات در روز توصیه می شود

در بیماران مبتلا به پانکراتیت درمان تغذیه از طریق غنی سازی آنتی اکسیدانی، که عمدتاً از از ویتامین‌های C، E، بتاکاروتن، سلنیوم، امگا ۳، گلوتامین، N-استیل سیستئین و گلوتامین تشکیل شده است، در مقایسه با گروه شاهد به طور قابل توجهی طول مدت بستری در بیمارستان را نمی تواند کاهش دهد.

تغذیه روده ای میتواند خطر مرگ و میر، عفونت ها و نارسایی چند عضوی را در بیماران مبتلا به پانکراتیت شدید را کاهش می دهد ولی تجویز زودتر تغذیه روده ای زودهنگام (در عرض ۷۲-۴۸ ساعت) در پانکراتیت حاد توصیه نمی میشود.

در بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن انرژی متابولیسم پایه ۳۰-۵۰٪ افزایش یافته،عدم تحمل گلوکز ۴۰-۹۰٪ رخ داده، دیابت مستقل از انسولین (نوع C) در ۲۰-۳۰٪ ایجاد می شود، اختلال در ترشح گلوکاگون و کمبود مواد معدنی، ریز مغذی ها و ویتامین ها شایع است.

توصیه های رژیم غذایی برای بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن ۳۵ کیلوکالری انرژی، ۱-۱.۵ گرم پروتئین، ۰.۷-۱ گرم چربی در روز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، کربوهیدرات فراوان، ویتامین های محلول در چربی، B-12 و سلنیوم میباشد.

پاسخ هایپرمتابولیک به آسیب ناشی از سوختگی با افزایش فشار خون و ضربان قلب، مقاومت به انسولین، و کاهش کاتابولیسم پروتئین و لیپید مشخص می شود که میتواند در برخی موارد منجر به حفظ سطح انرژی مورد نیاز در حالت استراحت، افزایش دمای بدن، از دست دادن کل پروتئین بدن، تحلیل عضلانی و کاشکسی شود.

بیماران با سوختگی بیش از ۴۰ درصد TBSA تقریبا در تمامی موارد هایپرمتابولیسم را تجربه می کنند.

ضعف کلیدی حمایت تغذیه ای از طریق معده این است که بسیاری از بیماران سوختگی متوسط تا شدید به چندین روش جراحی نیاز دارند که اغلب به تعلیق تغذیه معده حین عمل برای کاهش خطر آسپیراسیون نیاز دارند. همچنین اگر نتوان در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از سوختگی، حمایت تغذیه ای از طریق معده ایجاد کرد، تغذیه روده پیشنهاد می شود زیرا روده کوچک کمتر از معده تحت تأثیر ایلئوس پس از سوختگی قرار می گیرد.

به طور کلی، سطوح گلوکز هدف برای بیماران با سوختگی متوسط تا شدید عبارتند از سطح گلوکز صبحگاهی ۱۱۰ میلی گرم در دسی لیتر و متوسط سطح گلوکز روزانه ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر برای حداقل ۷۰ درصد مدت زمان بستری در در بیمارستان.

در بیماران دچار سوختگی با توجه به اهمیت تغذیه درمانی، در اکثر موارد روش پرنترال به روش انترال اولویت داشته و پیشنهاد میشود تغذیه پرنترال در اسرع وقت صورت بگیرد.

تغییرات مرتبط با “فاز EBB” در یک هفته اول پس از آسیب سوختگی رخ می دهد که با افزایش برون ده قلبی، کاهش مصرف اکسیژن و افزایش سرعت متابولیسم و همچنین اختلال در تحمل گلوکز و هایپرگلیسمی مشخص می شود.

در مراحل حاد سوختگی بزرگسالان جهت محاسبه انرژی موردنیاز بیمار از روش تورنتو استفاده میگردد که سطح فعالیت، سطح سوختگی کل بدن (TBSA) و تعداد روزهای پس از سوختگی (PBD) در فرمول آن نقش داشته که کاملا مستقل از فرمول هریس-بندیکت است

تجویز دریافت تغذیه ای پروتئین به میزان ۱.۵ تا ۲.۰ گرم بر کیلوگرم در روز (تقریباً ۲۰ تا ۲۵ درصد کالری در روز) با اینکه تحویل بیش از ۱.۵ گرم بر کیلوگرم در روز ممکن است سنتز پروتئین را بهبود نبخشد، اما حفظ حالت همسانی را افزایش می دهد و در کل توصیه میگردد.

افزایش دریافت ویتامین های A، C، B1،D ، E، مس، روی و سلنیوم جهت افزایش سرعت بهبود زخم و تقویت عملکرد سیستم ایمنی میتواند از استراتژی های درمان در بیماران سوختگی باشد

آسیب سوختگی شامل از دست دادن شدید آب، الکترولیت ها و پروتئین است و هیپرناترمی، هیپوکالمی، هیپومنیزیمی و هیپوفسفاتمی معمولاً در اوایل دوره پس از احیا (early postresuscitation) و فاز هایپرمتابولیک رخ می دهد که حفظ تعادل الکترولیت را از اصلی ترین اهداف بدل مینماید.

با توجه به استفاده از امپدانس بیوالکتریک در بیماران چاق، سگمنتال-BIA به طور قابل توجهی درصد چربی بدن (Body Fat) را در افراد چاق بیش از حد برآورد می کند.

پستانداران مکانیسم های مختلفی برای سازگاری با مصرف زیاد و کم غذا دارند.

شاخص توده بدنی بالا با تشدید عوارض در تمام گروه های سنی و در هر دو جنس همراه است.

نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، نسبت به نوزادانی که با شیر خشک تغذیه می‌شوند، شاخص توده بدنی کمتری دارند و به نظر می‌رسد حتی چند ماه شیردهی، برای تأثیر مثبت بر شاخص توده بدنی کافی است.

احساس سیری به هر دو محتوای درشت مغذی و ریز مغذی یک رژیم بستگی دارد.

افراد چاق نسبت به افراد با وزن طبیعی، میزان بالاتری از اختلالات اعصاب و روان را نشان می دهند

بیماران باید در مورد میزان مناسب کاهش وزن آگاه شوند؛ زیرا انتظارات بیماران در مورد کاهش وزن اغلب غیر واقعی است.

مطالعات فردی نشان داده است که “رژیم غذایی کم کربوهیدرات” به همان اندازه “رژیم غذایی کم چرب” از نظر کاهش وزن، کاهش مقاومت به انسولین و بهبود کیفیت زندگی بسیار موثر است.

برای چاقی درجه II + III (> 35 کیلوگرم بر متر مربع)، کاهش وزن دائمی بیش از ۳۰ درصد باید هدف باشد.

رفتار درمانی با هدف اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی و فعالیت بدنی، مولفه های اصلی درمان چاقی هستند.

اولین فهرست جانشینی برای بیماران کلیوی تدوین شد.

گروه شیر و لبنیات، گروه میوه‌ها و سبزیجات، گروه نان و غلات و گروه چربی‌های تک و چند غیراشباع، همه موارد در USDA’s “Basic 4” food groups وجود دارند.

کفایت تغذیه‌ای شامل اصل‌های تعادل، تنوع و کنترل وزن است.

– براساس هرم پیشنهادی USDA موارد زیر را داریم.

گروه نان و غلات ← ۱۳-۸ واحد

گروه شیر و لبنیات ← ۲-۱ واحد

گروه میوه‌ها و سبزیجات ← ۴-۲ واحد

گروه گوشت‌ها ← ۳-۲ واحد

یک واحد از گروه سبزیجات شامل همه موارد زیر می‌شود.

ایک لیوان از سبزی‌های خام برگدار (اسفناج و کاهو)

یک دوم لیوان از سبزیجات پخته شده یا خام خرد شده

سه چهارم لیوان آب سبزی

مقدار معادل یک واحد پنیر در هرم غذایی و لیست جانشینی به ترتیب ۳۰ گرم و ۴۵ گرم و در گروه شیر و لبنیات و گروه گوشت به ترتیب جای دارد.

هر واحد از فهرست میوه معادل ۲۰ گرم کربوهیدرات و  ۸۰ کیلوکالری است.

همه موارد زیر در خصوص چربی‌ها صحیح هستند:

یک قاشق مرباخوری مارگارین و یا روغن های گیاهی

یک قاشق غذاخوری از سس سالاد معمولی

مصرف کره بادام زمینی به مقدار کم، در گروه گوشت‌ها قرار می‌گیرد، اما مصرف آن به مقدار زیاد در گروه چربی‌ها جای می‌گیرد.

هر واحد از فهرست چربی ها معادل ۵ گرم چربی و ۴۵ کیلوکالری است.

ضریب فعالیت برای نوع فعالیت بدنی سبک ۵۰ درصد است.

 برای محاسبه انرژی در بیماران لاغر و دچار تحلیل عضلانی شدید (Wasted)، بیماران چاق به ترتیب از وزن وزن فعلی و وزن ایده‌آل استفاده می‌شود:

کربوهیدرات لودینگ(carbohydrate loading) منجر به افزایش مقاومت به انسولین بعد از جراحی می شود.

در صورت مصرف مواد غذایی از طریق دهانی به میزان کمتر از ۵۰ درصد مورد نیاز در عرض ۷ روز بهتر است از حمایت های تغذیه ای استفاده کرد.

توصیه می شود قند سرم بعد از عمل جراحی بین ۱۴۰-۱۸۰ میلی گرم در دسی لیتر نگه داشته شود.

می توان مواد جامد را تا ۱۰ ساعت قبل از عمل جراحی مصرف کرد.

تا ۱ ساعت قبل از عمل جراحی میتوان از مایعات شفاف استفاده کرد.

در ارزیابی تغذیه ای بیمارانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند بررسی البومین و پره البومین توصیه می شود

کربوهیدرات لودینگ(carbohydrate loading) معادل با ۲۰۰ تا ۴۰۰ سی سی از مایعات با گلوکز ۱۲ درصد است.

کاهش وزن بیشتر از ۱۰%  می تواند از معیار های Severe metabolic risk می باشد.

از معیار های Severe metabolic risk می توان به BMI بیستر از ۱۸.۵ نام برد.

جراحی الکتیو از ریسک فاکتور های ایلئوس بعد از عمل می باشد.

همه موارد زیر در مورد اصول تغذیه‌ای برای بهبودیافتگان از سرطان یا بیماران بدون مشکلات تغذیه‌ای صحیح می‌باشد.

بهترین توصیه پیروی از توصیه‌های پیشگیری از سرطان می‌باشد.

مکمل‌یاری ضروری می‌باشد.

رسیدن به وزن ایده‌آل بعد از درمان و کنترل سرطان.

فعالیت بدنی مناسب و کافی از بهترین و موثرترین راه‌ها در کنترل عود بیماری است.

نمایه توده بدنی ۱۶-۱۵ کیلوگرم/ مترمربع به عنوان Very severely underweight در نظر گرفته می‌شود.

معیار نمایه توده بدنی برای اضافه وزن و چاقی در کودکان، به ترتیب عبارت‌اند از: اضافه وزن ← بالای صدک ۸۵ و چاقی ← بالای صدک ۹۷

همه موارد ذیل در رابطه با دریافت چربی و مایعات در بیماران مبتلا به کنسر صحیح می‌باشند.

حداکثر ۴۰ درصد انرژی مورد نیاز باشد، ۴۰-۲۰ میلی‌لیتر/ کیلوگرم وزن بدن

از مزایای دریافت آن بهبود طعم و مزه غذا است، یک میلی‌لیتر به ازای هر کیلوکالری دریافتی از انرژی

حداکثر ۵۰ درصد انرژی مورد نیاز باشد، ۲ میلی‌لیتر به ازای هر کیلوکالری دریافتی از انرژی

کمک به جذب همه آنتی‌اکسیدان‌ها، ۴۰-۲۰ میلی‌لیتر/ کیلوگرم وزن بدن

– تخمین میزان انرژی مورد نیاز در همه موارد زیر صحیح می‌باشد.

بیماران مبتلا به سرطان، بیماری غیرفعال و بدون استرس ← ۳۵-۲۵ کیلوکالری/ وزن بدن در روز

بیماران مبتلا به سرطان و با سپسیس ← ۳۰-۲۵ کیلوکالری/ وزن بدن/ روز

بیماران مبتلا به سرطان، هایپرمتابولیکو با استرس ← ۳۰ کیلوکالری/ وزن بدن در روز

بیماران مبتلا به کنسر و با تزریق سلول‌های خونی ← ۳۵-۳۰ کیلوکالری/ وزن بدن/ روز

 در مورد نیاز به پروتئین در بیماران مبتلا به سرطان: در بیماران با وضعیت کاتابولیک، ۲/۱ گرم/ وزن بدن/ روز و یا بیشتر و گاها بیش از ۲ گرم/ وزن بدن / روز است.

 در خصوص تجویز کربوهیدرات قبل از جراحی‌ها، به خصوص جراحی‌های ماژور و زمان تجویز کربوهیدرات‌ها می‌توان گفت که تجویز کربوهیدرات در شب قبل از جراحی و تا ۲ ساعت قبل از جراحی باعث کاهش مقاومت به انسولین، می‌شود.

همه موارد زیر در مورد تعریف کنسر کاشکسی صحیح می‌باشند؟

FFM کمتر از ۱۷ و ۱۵ کیلوگرم/ مترمربع به ترتیب در مردان و زنان

 آلبومین کمتر از ۲/۳ گرم/ دسی‌لیتر

هموگلوبین کمتر از ۱۲ گرم/ دسی‌لیتر

در مورد Starvation، Cachexia و Sarcopenia همه موارد زیر به ترتیب صحیح می‌باشند.

وضعیت هایپومتابولیک/ وضعیت هایپو یا نرمو یا هایپرمتابولیک/ فرآیند فیزیولوژیکی که با افزایش سن رخ می‌دهد و معمولا از سرعت متابولیسم می‌کاهد.

ممکن است به دلیل بیماری یا آسیب شناسی زمینه‌ای رخ دهد یا رخ ندهد/ نتیجه فرآیند پاتولوژیک (به عنوان مثال نئوپلاسم، نارسایی قلبی، نارسایی کلیه و …/ ممکن است به دلیل بیماری یا آسیب شناسی زمینه ای رخ دهد یا رخ ندهد.

حفظ توده عضلانی و افزایش لیپولیز/ با پروتئولیز و لیپولیز عضلانی و همچنین کاهش سنتز عضلانی مشخص می‌شود/ از دست دادن توده عضلانی

 دوز آنتی‌کاشکتیک مجسترول استات ۳۲۰ میلی‌گرم در روز است.

جراحی باریاتریک در BMI بیشتر از kg/m^۲ ۴۰ یا kg/m^۲ ۳۵ در صورت وجود سایر عوارض چاقی قابل انجام است.

تاثیرات متابولیک جراحی باریاتریک شامل تاثر بر وضعیت گلیسیمیک در بیماران دیابتی، کنترل فشار خون در بیماران کبتلا به پرفشاری خون و کنترل چربی های خون می باشد.

سوء تغذیه پروتئین و انرژی از عوارض شایع جراحی RYGB می­باشد.

 در جراحی های باریاتریک به علت عدم تولید یا کاهش فاکتور داخلی، نیاز به مکمل یاری دائمی با ویتامین B12 می­باشد.

یکی از عوارض جراحی­های باریاتریک هیپوگلیسمی پس از غذاست که به علت افزایش حساسیت سلول های بتا و تنها در افراد دیابتیک رخ می­دهد.

یکی از عوارض آزار دهنده جراحی RYGB، سندرم دامپینگ است که با تهوع، استفراغ، تپش قلب و کاهش هوشیاری بعد از صرف وعده غذایی با چربی زیاد است.

 در پیگیری های بعد از جراحی های باریاتریک باید به کمبود های تغذیه ای بخصوص در طولانی مدت توجه داشت.

عوارض پوستی به دنبال جراحی باریاتریک می­توانی ناشی از کمبود­های ویتامینی باشد.

در اطلاع رسانی به بیماران کاندید جراحی باریتریک میتوان اینگونه به آن­ها اطمینان داد که جراحی­های باریاتریک کاملا بی ضرر بوده و با مرگ و میر وعوارض همراه نیستند.

از بین اعمال جراحی باریاتریک، RYGB بیشترین عوارض کوتاه مدت و دراز مدت را دارد.

تنها هدف از غربالگیر سوء تغذیه در بیماران بستری مشخص کردن بیماران دچار سوء تغذیه است.

تشخیص سوء تغذیه بیمارستانی بر اساس کاهش وزن، کاهش شاخص توده بدنی (BMI) و BMI کنونی بیمار داده می­شود.

حمایت تغذیه ای تنها برای بیماران دارای سوء تغذیه ضروری است.

میزان پروتئین مورد نیاز برای بیمار بستری با تغذیه کافی ۵/۱ گرم به ارای کیلوگرم وزن بدن است.

قبل از عمل جراحی انتخابی ۶ ساعت عدم دریافت خوراکی کفایت می­کند.

مایعات (clear liquid) را می توان تا ۲ ساعت قبل از عمل جراحی انتخابی به بیماران بدون سوءتغذیه داد.

یکی از مشکلات محلول های بلندر شده در تغذیه بیماران بستری عفونت ثانوی است.

استفاده از percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) در بیمارانی که بیشتر از ۴ هفته نیاز به تغذیه کمکی دارند توصیه می­شود.

– در صورت دریافت دهانی کمتر از ۵۰% نیاز روزانه به مدت بیش از ۷ روز تغذیه باید به صورت وریدی انجام شود.

توصیه می­شود قبل و بعد از جراحی در بیماران دارای سوء­تغذیه از فرمولای دارای آرژنین استفاده شود.

 فرمولا اینترال معمولا فاقد پیریمیدین و گلوتن موارد زیر است.

در هنگام شروع تغذیه برای بیماران با گرسنگی طولانی مدت از فرمولای الیگومریک استفاده می‌شود.

در Classical Diabetes Formula بخشی از گلوکز با مانوز جایگزین می‌گردد.

استفاده از فرمولاهای غنی از BCAA (آمینواسیدهای شاخه‌دار) در بیماران با آنسفالوپاتی کبدی در طی تغذیه اینترال توصیه می‌شود.

فرمولای بیماران کلیوی تامین کننده ۶/۰-۵۵/۰ پروتیین (g/kg/day) است.

محتوی ویتامین‌های محلول در آب و انرژی در Predialytic formulae با Dialytic formulae متفاوت می‌باشد.

فرمول های ریوی غنی شده با امگا ۳ و آنتی‌اکسیدان‌ها در بیماران ARDS با افزایش survival همراه است.

Elemental Formula حاوی اسید‌آمینه گلوتامین می‌باشد.

در Peptide-based Formula از هیدرولیز پروتیین‌های سویا، لاکتوآلبومین،کازیین و ژلاتین استفاده می‌شود.

تغذیه وردیدی با ایجاد عوارض مرتبط است که آن ها را می توان به میزان قابل توجهی کاهش داد

تغذیه وردید در بیماران حاد و بدحال و دارای سوء تغذیه مزمن پیشنهاد میگردد ولی تحت هیچ شرایطی برای سوء تغذیه قبل از عمل و بیماران پس از مرحله حاد مناسب نمیباشد

تغذیه تزریقی یک روش درمانی است که با دارو درمانی یا یک روش جراحی تفاوتی ندارد

آزمایش گلوکز خون ۳ بار در هفته، دو ساعت پس از شروع چرخه در فرآیند Point of Care (POC) ارزیابی قند خون توصیه میگردد.

عملکرد فیزیکی و ذهنی، دینامومتری گرفتن دست، اندازه‌گیری جریان اوج و نمایه حالات خلقی (POMS) تحت هیچ شرایطی برای بیمارانی که درحال دریافت تغذیه وریدی میباشند توصیه نمیشود.

پاتوژنز اندولومینال میتواند شامل کلونیزاسیون، غذایی آلوده و استفاده از CVC برای اهداف دیگر ایجاد شود ولی در رابطه با پاتوژنز اکسترالومینال، آلودگی مستقیم در حین قرار دادن، مهاجرت عامل پاتوژن و haematogenous seeding باشد

تغذیه وریدی به طور بالقوه با عوارض فنی و بالینی مثل ترومبوتیک همراه است ولی عوارض متابولیک و عفونی را تا حد زیادی کاهش میدهد.

شاخص توده بدنی <18.5 کیلوگرم بر متر مربعT کاهش وزن ناخواسته > 10 درصد در سه تا شش ماه گذشته، مصرف کم یا عدم مصرف مواد مغذی برای بیش از ۵ روز، سابقه سوء مصرف الکل یا داروها، از جمله انسولین، شیمی درمانی، آنتی اسیدها یا دیورتیک ها از عوامل اصلی مانیتورینگ خطر سندرم بازخورانش هستند که حین اتقال بیماران با تغذیه وریدی به روده ای یا دهانی باید در نظر گرفته شود

جهت پیشگیری از عفونت ناشی از تغذیه وردید، آموزش پرسنل، حفظ بهداشت محیط، تکنیسین و تکنیک آسپتیک، روش پانسمان محل کاتتر و بررسی محل کاتتر هر ۷ روز یکبار مهم است

عوارض سندرم تغذیه مجدد با تزریق الکترولیت و رژیم تغذیه مجدد آهسته تر قابل پیشگیری است..

توده بدون چربی (FFM) شاخص خوبی برای توده سلولی بدن (BCM) در بیماری شدید یا سوء تغذیه نیست و علت آن، “جابجایی مایعات” است.

توده چربی کل بدن برای بقای بیماری در فاز حاد، مهمتر از توده عضلانی است.

امپدانس بیوالکتریک در بیماران با BMI <16 و > 35 نیز نتایج صحیح و رضایت بخش می دهد.

Phase Angle در امپدانس بیوالکتریک با شدت بیماری ارتباط دارد و در تعیین پیش آگهی نقش دارد.

بافت چربی شکم یک عامل خطر برای بیماری های قلبی و سکته است.

اندازه گیری تعادل نیتروژن تحت تأثیر عملکرد کلیه و کبد نیست.

می توان از تعادل نیتروژن برای تخمین کفایت دریافت پروتئین استفاده کرد.

اگر چربی به عنوان یک سوبسترا اکسید شود، مقدار RQ برابر با ۱ است؟

مصرف انرژی توسط توده بدون چربی (FFM) بیشتر از توده چربی (FM) تعیین می شود؟

کالریمتری غیرمستقیم استاندارد طلایی برای اندازه گیری مصرف انرژی است؟

mmune-modulating formula در بیماران بستری در ICU منع مصرف دارد.

ناتوانی در غذا خوردن برای بیش از دو هفته یا کمتر از ۵۰ درصد نیاز بدن برای بیش از ۱۲ روز از اندیکاسیون های شروع تغذیه اینترال است

ارزیابی Subjective Global Assessment (SGA) درجه C یا MNA<17 یا BMI<20 kg/m² یا کاهش وزن بیش از ۱۰ درصد در عرض ۶ ماه یا آلبومین سرم <30 گرم در لیتر حتی بدون شواهدی از اختلال عملکرد کبدی یا کلیوی از معیارهای سوتغذیه شدید میباشد.

از علایم بالینی سوتغذیه به دلیل اهمیت پایین نسب به سایر عوامل، نمیتوان تحلیل عضلات به خصوص عضلات کوچک دست و چربی زیر پوستی را نام برد

قرارگیری نادرست لوله، انسداد لوله، اسهال، تهوع، استفراغ، عفونت و آسپیراسیون از عوارض احتمالی حین استفاده از تغذیه روده ای میباشد.

داروهای مصرفی، الودگی ثانویه، عفونت های گوارشی و بیمارستانی، سوجذب روده ای و ساختار فرمولاسیون (ترکیب، اسمولاریته، دما) در بروز اسهال بیمارستانی موثر اند ولی نحوه ارائه تغذیه روده ای تاثیری بر آن ندارد

برای پیشگیری از سندرم بازخورانش (refeeding syndrome) باید بر دریافت فسفرK, Na, Cl, Mg نظارت و اصلاح انجام گیرند، پشتیبانی تغذیه ای آهسته شروع (<50٪ انرژی محاسبه شده) و به تدریج افزایش یابد و مکمل درمانیب با ویتامین ها (B1، B6، B12 و غیره) و الکترولیت مد نظر قرار گیرد

بیمار دارای یک یا چند مورد از موارد: BMI کمتر از ۱۶ کیلوگرم بر متر مربع، کاهش وزن غیر عمدی بیش از ۱۵ درصد در طی ۳ تا ۶ ماه گذشته، مصرف کم یا بدون دریافت غذایی برای بیش از ۱۰ روز، سطوح پایین پتاسیم، فسفات یا منیزیم قبل از تغذیه یا بیمار دارای دو یا بیشتر از موارد: BMI کمتر از ۱۸.۵ کیلوگرم بر متر مربع، از دست دادن وزن ناخواسته بیش از ۱۰ درصد در طی ۳ تا ۶ ماه گذشته، مصرف کم یا بدون دریافت غذایی برای بیش از ۵ روز، سابقه سوء مصرف الکل یا مواد مخدر یا سابقه سابقه شیمی درمانی و مصرف آنتی اسیدها یا دیورتیک ها به عنوان بیمارا با ریسک بالای سندرم بازخورانش (refeeding syndrome) شناخته میشود.

مانیتورینگ تغذیه روده ای برای همه بخش ها شامل دریافت انرژی، نوترینت ها، وزن و قد، موارد مربوط به لوله، آزمایش های خونی (شامل البومین، سدیم، گلوکز خون ناشتا و …) و همچنین تست های عملکردی باید به صورت روزانه صورت بگیرد و هیچ تستی به صورت هفتگی یا چندروز یکبار بجز بررسی دارویی، بالانس دریافت مایعات و تجزیه و تحلیل زیست امپدانس (bioimpedance analysis) نمیباشد

اختلالات عصبی، کاهش رفلکس‌های گگ، وضعیت خوابیده به پشت، اختلال در تخلیه معده عوامل خطر برای آسپیراسیون در طول EN میباشند.

عوارض متابولیک EN شامل اختلال در وضعیت هیدراتاسیون (آندر/اورهیدراتیشن)، هیپوناترمی/هایپرناترمی، هایپر/هیپوگلایسمی و سندرم تغذیه مجدد میشود.